براساس گزارش NBC، محققان به تازگی دریافته‌اند این منبع نوری درخشان ناشی از انفجار ستاره‌ای بسیار قدرتمندی بوده‌است. این منبع گامایی در 27 آوریل توسط ماهواره‌های مختلفی از قبیل ماهواره سوئیفت ناسا و تلسکوپ گامایی فرمی رصد شد. این انفجار فورانی از ذرات را ایجاد کرد که با سرعتی نزدیک به سرعت نور در فضا پراکنده می‌شدند.
به گفته دانیل مالسانی فیزیک‌اخترشناس دانشگاه کوپنهاگ دانمارک، این انفجار گامایی یکی از قدرتمند‌ترین انفجارهایی بوده‌است که تاکنون توسط سوئیفت رصد شده‌است.
انفجارهای گامایی یا GRBها یکی از قدرتمند‌ترین انواع انفجار در جهان به شمار می‌روند و معمولا نشانی از ویرانی و متلاشی شدن یک ستاره به شمار می‌رود. این ستاره‌ها معمولا بسیار کم‌نورتر از آن هستند که بتوان آنها را رصد کرد، اما انفجارهای سوپرنُوایی که نشانگر مرگ ستاره‌ها هستند منجر به ایجاد فوران‌های گامایی شدید می‌شوند که به خوبی قابل رصد هستند.
انفجارهای گامایی معمولا بسیار سریع اما به شدت درخشان هستند. با این همه تلسکوپ‌های زمینی هنوز برای رصد این انفجارها با مانعی بزرگ به نام اتمسفر زمین مواجهند.
این انفجار گامایی اخبر در کهکشانی در فاصله 3.6 میلیارد سال نوری از زمین رخ داده که نسبت به دیگر انفجارهای گامایی رصد شده، فاصله‌ای بسیار نزدیک است. این نزدیکی به زمین باعث شد اخترشناسان برای اولین بار تایید کنند که یک جرم کیهانی می‌تواند به صورت همزمان انفجار گامایی شدید و انفجار سوپرنُوایی ایجاد کند.
دانشمندان پس از بررسی ویژگی‌های نور ایجاد شده در این انفجار گامایی اعلام کردند ستاره‌ای که مرگش مولد چنین انفجاری بوده سه تا چهار برابر بزرگتر از خورشید بوده و تراکم آن 20 تا 30 برابر بیشتر از ستاره منظومه خورشیدی بوده‌است. به گفته دانشمندان این ستاره به شدت متراکم در عین حال به سرعت درحال چرخش نیز بوده‌است.
دانشمندان هنوز درحال تحقیق برروی این موضوع هستند که چرا سطح انرژی این انفجار گامایی که با نام GRB 130472A شناخته می‌شود،با نظریه‌های موجود درباره انفجارهای گامایی همخوانی ندارد. نتیجه این تحقیق می‌تواند در ارائه نظریه‌هایی دقیق‌تر درباره چگونگی شتاب‌گیری ذرات کیهانی و پیش‌بینی بهتر رفتار رویداد‌های کیهانی کمک کند.
